Wie is...
Door of Perception = Dorien
Mijn passie voor psychedelica werd geboren toen ik - twintig jaar geleden - voor het eerst psilocybine paddenstoelen probeerde. Ik wist meteen: deze bewustzijnsstaat is zo intens bijzonder, interessant en inspirerend… daar wil ik anderen aan voorstellen. Sindsdien zijn veranderde bewustzijnsstaten een rode draad in m’n leven. Ik ging antropologie studeren omdat ik meer wilde leren over de culturen die al decennia lang met psychedelica werken. Tijdens m’n studie werkte ik in een smartshop die gespecialiseerd is in voorlichting en via die werkgever, én een beurs van de UvA, kwam ik in 2006 terecht op het LSD symposium in Basel. Dat symposium, ter ere van de 100e verjaardag van Albert Hofmann, was de inspiratie om in 2007 een stichting op te richten die zich inzet voor meer wetenschappelijk onderzoek naar psychedelica: Stichting OPEN.
Naast mijn theoretische interesse in veranderde bewustzijnsstaten heb ik altijd de behoefte gevoeld om mensen te helpen. Die combinatie leidde me naar het pad van begeleider in de GGZ. Tien jaar lang werkte ik in de psychiatrie en maakte ik van dichtbij mee hoe het is om met een psychiatrische aandoening te leven. Ondertussen deed ik als vrijwilliger ervaring op met het begeleiden van “bad trips” op festivals. Hier werden mijn ogen geopend voor de risico’s van psychedelica als ze niet in een veilige setting worden genomen.
Toen ik voor het eerst moeder werd, besloot ik te stoppen als werknemer in de psychiatrie. Hoewel de doelgroep mijn hart gestolen had, vond ik het na tien jaar te zwaar worden. Dan bedoel ik niet de omgang met de mensen, maar vooral: keer op keer weer ervaren hoe weinig de huidige psychiatrische praktijk patiënten écht kan helpen. Ik zag te weinig genezing en amper vooruitgang. Het werd tijd om iets te zoeken waar ik weer energie van kreeg en ik besloot om voor mezelf te beginnen. Sindsdien werk ik als schrijver en begeleider van truffelsessies - daarmee kwam een langgekoesterde droom uit.
Dorien = Door of Perception
Vrienden noemen mij sinds heugenis al Door. Een jaar of tien geleden noemde een vriend mij eens liefkozend Door of Perception en die bijnaam is blijven hangen. Het verwijst naar Aldous Huxleys “The Doors of Perception”, een klassiek en invloedrijk essay uit 1954 over de schrijvers eerste ervaring met psychedelica – de band The Doors heeft zich hiernaar vernoemd. En omdat ik zowel Huxley als de Doors bewonder, vind ik het een eervolle bijnaam om te mogen dragen.